Sondaże pokazują, że zjednoczona przez KOD opozycja by wygrała z PiS-em w podobnych proporcjach, jak PiS ostatnio z PO. Do tego dochodzą hiobowe, “audytorskie” wieści. Oto wypominany poprzednikom złoty mercedes w służbie szefa państwowej spółki nie był złoty, tylko szary niczym PiS-owska ideologia. Więcej, w przeddzień obwieszczenia nowego ratingu Moody’s europarlamentarzysta rządzącej partii zawiesza konkluzję z “audytu” na Twitterze, po angielsku, aby się zagraniczni kontestatorzy naszego sukcesu gospodarczego nie musieli męczyć.
Do tego dochodzi chłodne potraktowanie naszego prezydenta w Kanadzie, zaś proPiS-owscy komentatorzy wyrażają też takie opinie: “W nastrojach polskiego społeczeństwa jest taki punkt, kiedy atakowanie poprzedniej ekipy rządzącej przez obecną zaczyna ludzi wkurzać – na zasadzie: dobra, dobra, tamtych już nie ma, a wy to co, będziecie lepsi? Zwykle to było później niż po pół roku rządów, ale teraz wszystko jakoś przyśpieszyło”. Tymczasem Bloomberg obwieszcza, że polskie firmy w notowaniach giełdowych straciły 50 miliardów dolarów od wyboru prezydenta Dudy, to wypada znacznie więcej niż zarzucono ośmioletnim stratom rządu PO i PSL.
“Merytoryka” [P. Gliński] przedwczorajszych ataków na rządy poprzedników też pozostawiała wiele do życzenia. Już von Clausewitz w “O wojnie” pisał, że chcąc bronić jakiegoś obszaru, trzeba garnizony odsunąć od granicy, aby móc nienaruszonymi siłami dopaść wroga przetrzepanego wstępnie trudnościami marszu przez obce terytorium. Sowieci doświadczyli skutków złamania tej zasady, kiedy w 1941 roku Niemcy rozjechali ich przygraniczne wojska i dopiero opór wschodnich dywizji, gorączkowo sprowadzonych z mandżurskiej granicy uratował sytuację. Tymczasem poprzedni minister obrony usłyszał, że za grupowanie wojsk z dala od zagrożonej granicy należy mu się nie krytyka, ale znacznie więcej.
Trzeba jednak stwierdzić, że zwyciężczynią audytu stała się pani premier Szydło, która jak pisze “Fakt” “rozliczyła Platformę, wróciła do łask”. "Ja coś do niej mówię, ona ciągle potakuje, potem cisza" – tak się miał przedtem skarżyć na nią Prezes. Teraz całuje ją po rękach. Tyle tylko, że ów sukces bardzo łatwo może się przeobrazić w swoje przeciwieństwo.
Emocje bowiem bardzo poniosły ministrów. Jeżeli PO marnotrawiąc równowartość unijnych dotacji, wynegocjowanych przez Kazimierza Marcinkiewicza (yes, yes, yes – tu stosowne gesty) przysporzyła Polsce prawie jedną czwartą gospodarki, to ile jej przyrośnie dzięki PiS? Zwalanie winy za ewentualną klęskę na “zdrajców”, których donosy powodują kolejne obniżenia naszej wiarygodności kredytowej w oczach inwestorów nie będzie miało sensu, wobec rzeczonej notki na Twitterze.
Mamy więc przed sobą znakomitą próbę skuteczności działania albo zawsze chwalonych PiS-owskich spin doktorów, albo układu, niezmiennie czającego się w siedzibach wszystkich formacji wodzowskich.
