Pycha - to karłów zbuntowanych siła. Wawrzyn jej zwycięzców - na krótko - wawrzynem. [Zygmunt Krasiński].
Nowa ustawa medialna unieważnia wszystkie kontrakty, zawarte przez dziennikarzy ze swymi publicznymi dotychczas pracodawcami i umożliwia dyrektorom ewentualne ich przedłużenie. Ponadto nowe, narodowe media mają "respektować chrześcijański system wartości przyjmując za podstawę uniwersalne zasady etyki". Będą one też zapewniały „kultywowanie tradycji narodowych oraz wartości patriotycznych i humanistycznych, przyczynianie się do zaspokajania duchowych potrzeb słuchaczy i widzów, rozbudzanie i zaspokajanie ich wszechstronnych zainteresowań, upowszechnianie dorobku polskiej i światowej nauki i twórczości artystycznej, popularyzowanie różnych form obywatelskiej aktywności".
Jak to wygląda w praktyce, ukazuje sprawa rzekomych donosów na Polskę, których się mają dopuszczać parlamentarzyści PO, w rękaw wysokim komisarzom Unii wypłakujący swój żal po utracie władzy. Tak to mniej więcej formułują twórcy ustawy, która ma też umożliwić "tworzenie warunków pluralistycznej debaty o sprawach publicznych – przez oferowanie społeczeństwu i jego poszczególnym częściom zróżnicowanych programów i innych usług w zakresie informacji, publicystyki, kultury, edukacji, sportu i rozrywki z zachowaniem bezstronności, pluralizmu, niezależności i wysokiej jakości".
Tymczasem były unijny komisarz, Janusz Lewandowski przypomina, że donoszenie na Polskę „zaczęło się od Antoniego Macierewicza, który wyjeżdżał do Brukseli z brednią smoleńską, a potem cała seria występów o zagrożeniach dla polskiej demokracji i sfałszowanych wyborach samorządowych”. Wszyscy przecież pamiętamy konferencję prasową, zorganizowaną na trawniku przed brukselską siedzibą Komisji Europejskiej, co miało sugerować jakoby rząd nie chciał prezydenta dopuścić do obrad na szczycie.
Dotychczas to PiS tłumaczył swoje gafy tym, że naśladuje PO. Teraz wedle wyrazicieli władzy PO wypomina PiS-owi, że ma Platformie za złe naśladowanie jego zachowań. Wszystko zaś jest znakomitym pokazem naszej kłótliwości. Nader głęboka jest nasza polityczna piaskownica.
Aliści trudno nie dostrzec, że to nic dziwnego, iż niewielu wierzy w pompatyczne zapewnienia zawarte w ustawie medialnej, skoro sami jej twórcy demonstrują całkowitą pogardę dla wprowadzonych tam zapisów.
