Nacjonalizm to nieszczęście, trapiące przede wszystkim ten naród, w którego łonie się pojawił. Wynika z próby wyeliminowania obcych ze swego środowiska, czyli ludzi pozostających w mniejszości, słabszych. Z błędnego przekonania, że to oni są winni duchowej i materialnej mizerii rzekomo prawdziwych członków nacji, charakteryzujących się słuszną jakoby rasą, religią, upodobaniami, mentalnością.
Nacjonaliści zawsze działają na korzyść wrogów swojego kraju. Nieświadomie, co najlepiej charakteryzuje absurdalność ich poczynań. Zawsze ich bowiem można wykorzystać do wzniecania niepokojów i emocji przynoszących własnemu państwu szkody co najmniej wizerunkowe i w następstwie materialne. Niemiecki nacjonalizm spowodował wiele nieszczęść w państwach uwikłanych w drugą wojnę światową, ale najwięcej tragedii przysporzył samym Niemcom.
Teraz mamy schyłek dyskusji o kształt uchwały sejmowej, podejmowanej w rocznicę rzezi wołyńskiej dla upamiętnienia jej ofiar. Ku radości nacjonalistów zwolennicy ekstremalnych środków wyrazu zażądali zaostrzenia treści dokumentu w stosunku do tego, co Sejm przyjął w 65. rocznicę wołyńskiego dramatu. Z radykalnych postulatów urządzono tradycyjną broń na politycznych przeciwników, którym zarzucono obojętność dla nieszczęścia Kresowian, uleganie jakimś naciskom, słabość.
Rzecz zaś ma ogromne znaczenie dla Rosji. Jeżeli Ukraina podpisze jesienią układ stowarzyszeniowy z Unią Europejską, rozluźni swoje związki z Moskwą, która musi mieć swą dawną republikę wraz z jej zasobami w strefie wpływów. W przeciwnym wypadku znowu raczej straci status globalnego mocarstwa, z trudem i kulawo odzyskiwany po upadku ZSRR. Zaostrzona więc uchwała Sejmu bardzo by tam wzmogła antypolskie czyli antyunijne nastroje, do grona przeciwników stowarzyszenia włączając także wielu mieszkańców zachodniej części tego niejednolitego kraju.
Wykorzystywanie ludzkich emocji to rzemiosło wszystkich polityków. Żerowanie w tym celu na ludzkim nieszczęściu stanowi specjalność tylko niektórych. Postępowanie jednak wbrew politycznemu interesowi państwa charakteryzuje jeszcze bardziej nielicznych.
To zrozumiałe. Bo tutaj akurat łatwo zauważyć szkodliwość szukania politycznego poparcia w takich emocjach wyborców. Pochwalają je nacjonaliści. A uleganie im się musi źle skończyć. Nie dla nich, dla państwa.
