Siostra Tuska dramatycznie woła, że gospodarkę pozostawiła w kwitnącym stanie. A oni? Donald, gdzie moja gospodarka, bracie! Konta się nie zgadzają, znaczy księgowość jest kreatywna bratku. I jej deficyt zakamuflowany. I cienko śpiewać będziemy.
Nowi bracia podpowiadają, że byliśmy bohaterscy, to mamy prawo do tego aby mieć stopę jak najbogatsi w Unii. I niech się oni tym martwią. I niech nam nie każą odbierać stoczniom tego cośmy im przedtem dokładali, razem z jedynie słusznymi i dysponującymi wrodzoną inteligencją zarządami. Wbrew ostrzeżeniom Komisji Europejskiej, że trzeba to będzie zwracać. I teraz stocznie padają. Z winy Donalda, któremu nie kwitnie. A przecież tak łatwo sobie poradzić. Emeryci nawet stocznie wsparli siedząc cicho, kiedy ich emerytury w stosunku do zarobków o prawie cztery miliardy w kwitnącej gospodarce spadły. A Tusk teraz im to pewnie oddaje. Chyba zabierając stoczniom. A stoczniowcy też byli bohaterscy i trzynastoletnie dziewczynki. W IPN wszystko stoi.
A Unia źle nas traktuje. Na podstawie obserwacji zachowań zlumpizowanego marginesu. I to się ma skończyć.
Bo Unia, dokonując oceny gospodarek, postawiła nas w styczniu na drugim miejscu w Europie. Skorygowała to potem w maju, przyznając nam dopiero czwarte miejsce. Zatem nas wyraźnie dyskryminuje, mimo że na ogół gospodarka jest w stanie więdnięcia, w odróżnieniu od poprzedniego rozkwitu. A wtedy nas Unia stawiała znacznie niżej. Co jest oczywistym dowodem dyskryminowania nas w czasie, kiedyśmy wreszcie wstali z kolan. I nie dawaliśmy się klepać po głowach.
Kompletne pomieszanie wszystkiego z wszystkim. Nawet się rozplątywać nie chce.
Gadajmy tak dalej. Daleko zajedziemy.
