Światowe Dni Młodzieży obrodziły też wczoraj doniesieniami, zaskakującymi swą wymową w państwie świeckim. Okazuje się więc, że pierwszą decyzją ministra spraw wewnętrznych, jaką podjął po objęciu urzędu było zaproszenie egzorcysty dla opróżnienia przyznanego mu gabinetu ze złych duchów, pozostawionych tam jego zdaniem przez poprzedników.
Inna przedstawicielka władzy stwierdza, że jej administracja ma pakt ze świętym Janem Pawłem II i to uchroni błotniste z natury miejsce spotkań młodzieży przed skutkami złej pogody. Rzecz chyba była pomyślana jako żart, ale ma swoistą wymowę w obliczu niekompetencji, zdradzanej przez wielu ministrów tego rządu.
Najgorzej w tym kontekście dla wizerunku włodarzy wypada zaniechanie ogłoszenia decyzji pani premier o wprowadzeniu w Polsce alarmu antyterrorystycznego na czas trwania Światowych Dni Młodzieży, co automatycznie wyzwala określone działania wszystkich służb. Nasuwa bowiem szydercom okazję do złośliwych komentarzy o pozostawieniu bezpieczeństwa pielgrzymów wyłącznie w rękach Opatrzności.
Jak zaś z punktu widzenia osób wierzących powinien wyglądać układ władzy ze sferą sacrum, przedstawia Szymon Hołownia:
Kiedy się jego słowa zestawi z rzeczywistością, widać, że istnieją dwa zasadniczo różne podejścia do nakazów wiary. Pierwszy, oficjalny jest skupiony na jego zewnętrznych cechach, czego symbolem mogą być egzorcyzmy, odprawiane dla poniżenia politycznych przeciwników. Drugi się zasadza na pokorze, która także jest istotą słów papieża Franciszka, nakazujących służbę rządzonym, także adwersarzom.
Tak zaś czy owak świeckie państwo ma się kierować prawem i procedurami, które z niego wynikają. Nie może swoich obowiązków składać na siły nadprzyrodzone, chociażby dlatego, że obywatele opłacają trud rządzących nimi polityków. W tej sytuacji czynności, mające zastąpić urzędniczy mozół religijną gorliwością są niewłaściwe. Tym bardziej, że wiara nie wyklucza profesjonalizmu.
