Dwa lata odsiadki za uświadomienie seksualne, bo jest równoznaczne z rozbudzaniem dzieci do współżycia płciowego. Takim się intelektualno karnym łamańcem popisali nasi fundamentaliści, próbując wszystkim narzucić swoje ograniczenia wynikające rzekomo z religii. Mamy tu kolejny krok w tym samym kierunku, którym podążali twórcy ustawy antyaborcyjnej. W praktyce więc kłopot z niepożądaną ciążą będzie usuwać też wyposażona w pogrzebacz znachorka a dzieciarnia zdobędzie uświadomienie na podwórku, z szemranych pisemek. I wszyscy sumienia będą mieli czyste.
To dokładnie ten sam sposób myślenia, który sprawiał, że w czasach komuny pompatycznym zapisom konstytucyjnym o wolności poglądów, słowa, zgromadzeń towarzyszyły ścieżki zdrowia, tajna policja, zwolnienia z pracy. Ba, mieliśmy wtedy tanie mieszkania… po latach oczekiwań lub bezpłatną służbę zdrowia, świadczącą usługi za gęś lub należycie wypchaną kopertę. Każdemu jednak, kto by chciał cokolwiek systemowi zarzucić można było podsunąć stosowny papierek z jedynie słusznym zapisem i wykazać mu w ten sposób głupotę, służącą właściwym siłom, czyli niemieckiemu rewizjonizmowi albo zachodnim plutokratom.
Ideologiczne zaślepienie, niezależnie od tego czy spowodowane religijnym fundamentalizmem czy szaleństwem społecznej równości musi być zawsze wspierane represjami. Stąd bliskowschodnie egzekucje, tortury, komunistyczne kryminały, zesłania. Wymaga tego także podtrzymanie należycie gorliwego przestrzegania nakazu wielbienia protagonistów ideologii. Stąd powszechny niegdyś udział w pochodach, czy wiecach, podczas których kto powinien doznawał adoracji. Wszystko z czasem osiąga tak daleko posunięty stopień absurdu, że okresowo następuje krach. Ideologie zmieniają wtedy swoich skompromitowanych głosicieli, ci wyznają błędy i wszystko rychło powraca do dawnego porządku. Zawsze jednak w atmosferze pomstowania na odstępstwo od szczytnych ideałów, wyraźnie zapisanych formalnie.
Istotą bowiem ideologii jest jej niezmienność. Przyznanie, że się w jakimś calu myliła, podważa doskonałość całej jej konstrukcji. Dlatego nie może się żaden z jej elementów okazać niewłaściwym. Niezależnie od tego czy się uzna za prawdziwy geniusz proletariatu czy… kreacjonizm na przykład. Nawet jak ustalenia wynikają z braku należytego rozeznania w opisywanej materii. Niesforna zatem rzeczywistość musi być w świadomości poddanych naginana do ideologii przy zastosowaniu przemocy lub w najlepszym wypadku sofizmatów. Zawsze więc ideologia jest towarzyszką hipokryzji, bo próbuje bogactwo życia uwikłać w jakieś pozornie tylko oczywiste prawidła.
Wydawałoby się, że jesteśmy w XXI wieku, w środku Europy wolni od fundamentalizmów. Okazuje się, że nie. Radykalizm religijny ugrupowań politycznych czyni bowiem Kościół ich zakładnikiem a jego wymuszona nawet przychylność gwarantuje im poparcie, znacznie przekraczające wartość oferowanego przez nich programu.
